Cinsel kimlik bozukluÄŸu olan erkek çocukta yoÄŸun kız olma isteÄŸi ile erkek olduÄŸundan dolayı yoÄŸun ve sürekli sıkıntı duyma vardır. Nadiren bu çocuklar kendilerinin kız olduÄŸunu da söyleyebilirler. Erkek beden yapısıyla ilgili ÅŸikayetleri ve kabullenmemeleri olur, pipilerinin tiksinti verdiÄŸinden, hatta onların olmadığından söz edebilir, kadın cinsel organlarına özenebilir, anneleri, ablaları gibi memelerinin olmasını isteyebilirler.

Önceleri annenin takılarına ve elbiselerine ilgi duyan çocuklar, zamanla kızlara özgü takılar takmaya ve giyinmeye baÅŸlarlar. ÖrneÄŸin, pantolon yerine etek, külotlu çorap giyerler, küpe, bilezik ve kolye takarlar. Saçlarının kesilmesine itiraz eder, makyaj yapmak isterler. Hareket ve mimiklerinde kız çocuklarına ait öÄŸeler hakimdir. Pembe, kırmızı gibi renkleri tercih eder. ArkadaÅŸlarını özellikle kızlardan seçer, kız gruplarına ve oyunlarına karışmaya çalışırlar. Evcilik oyununda anne veya abla rolünü alırlar. Oyuncak olarak top, araba, silah vs. yerine bebekleri seçerler. DiÄŸer erkek çocuklarda olduÄŸu gibi spora ve spor faaliyetlerine, hareketli oyunlara ilgileri yok denecek kadar azdır.

Bazı çocuklarda ise kız olma isteÄŸi yokken giyimlerinde ve oyuncak seçimlerinde karşı cins gibi davranma ve kız çocuklarının bulunduÄŸu arkadaÅŸ gruplarında yer alma isteÄŸi vardır. Burada cinsel kimlik bozukluÄŸunun daha hafif formundan yada cinsel rol bozukluÄŸundan bahsedilir.

Cinsel kimlik bozukluÄŸu var diyebilmek için belirtilerin ergenlikten önce baÅŸlaması gerekir. Genelde aileler bu çocuklarda karşı cinse ait davranışların 3-5 yaÅŸlarında baÅŸladığını söylerler ki bu yaÅŸlar cinsel kimlikle ilgili soruların sorulduÄŸu, oyunların oynandığı, hemcinsle özdeÅŸimin geliÅŸtiÄŸi yaÅŸlardır. Ancak ilgisiz olan ya da bu rol deÄŸiÅŸimini bilinçsizce, farkında olmayan destekleyen ve besleyen ailelerin, bu deÄŸiÅŸimi fark etmesi uzun yıllar alır. Bu ailelerde cinsiyetler arasındaki farklılıkların vurgulanmadığı ya da bu farklılıkların önemsenmediÄŸi görülmüÅŸtür.

Gerek hemcinsleri gerekse karşı cinsten arkadaÅŸları arasında yer edinemeyen bu çocuklarda sosyal geri çekilmeyle birlikte uyum problemleri de görülür, çatışmalar yaÅŸanır. Ergenlik dönemine gelindiÄŸinde erkek çocuklarda görülen ilgi ve davranışlar gözlenmez. Vakitlerinin çoÄŸunu kendilerini kız gibi hayal ederek geçirirler. ArkadaÅŸları da genç kızlardır.

Cinsel kimlik bozukluÄŸu olan erkek çocukların ileri yaÅŸlarda cinsel yönelimlerinin ne olacağı konusu açık deÄŸildir. Ancak bazı araÅŸtırmalarda 2/3’ünün genç yaÅŸlarda kendisini homoseksüel, az bir kısmının da hetero veya transeksüel olarak isimlendirdiÄŸi bildirilmiÅŸtir.

Hastalığın hormonal ve yapısal bir bozukluk olduÄŸunu söyleyen hipotezler varsa da birçok çocukta biyolojik neden bulunamamıştır. DiÄŸer yandan bazı psikolojik ailesel faktörlerden söz edilmektedir. Bunlar ÅŸöyle sıralanabilir:

• Annenin deÄŸiÅŸik nedenlerle bilinçli ya da bilinçsizce çocuÄŸunun karşı cins gibi giyinmesini, oynamasını ve oyuncak seçimini teÅŸvik etmesi.
• ÇocuÄŸun cinsel kimliÄŸinin saÄŸlıklı geliÅŸebilmesi için çevresinde özdeÅŸim yapabileceÄŸi aynı cinsten birinin olmaması; örneÄŸin, babanın ölümü ya da evden uzak kalması durumlarında babanın yerine geçebilecek erkek modelinin olmaması cinsel kimlik bozukluÄŸuna yol açabilir.
• Erkek çocuÄŸun annesi ile iliÅŸkisinin babayla olandan daha uyumlu ve yoÄŸun olması nedeniyle annenin özdeÅŸim modeli olarak alınması. Ama anneyle çocuksu aÅŸkın yaÅŸanamaması.
• Babanın aşırı ilgisizliÄŸi ya da çocukla iletiÅŸiminin ileri derecede bozuk olması.
• Anneden ayrılma endiÅŸesi ve korkusu yaÅŸayan çocuÄŸun anneyle özdeÅŸim yaÅŸaması. Annenin oÄŸlundan ayrılmak istememesi, babasının aralarına girmesine izin vermemesi.
• Annenin çökkün hali, ilgisizliÄŸi ve erkeklere karşı düÅŸmanca tavır sergilemesi.

Ø      Annenin erkeksiliÄŸinin çok güçlü ve ön planda olması.