drsevilayzorlu@gmail.com
TEL : 0242 316 98 99
Cetad Antalya Bölge Temsilcisi
BOŞANMA ve ÇOCUK
OKUL ÖNCESİ YAŞLAR

Çocuklar boÅŸanma ile ilgili duygularını kimseye açmasalar da, bir çocuk, anne babasının ayrılmasından kendisinin suçlu olduÄŸuna inanabilir. Bu düÅŸüncelerde çocukları yoÄŸun bir duygusal baskı altına sokar. Bu dönemde çocuklar yaÅŸadıklarına bir anlam verebilmek için hayallerine ve masallardaki büyülü olaylara sığınabilirler. DoÄŸadaki olayların merkezinin kendileri olduklarına inandıkları için ebeveynin gidiÅŸinden kendisinin suçu olduÄŸunu düÅŸünürler. Hayallerinde, anne babanın hiç ayrılmadığını kurar, reddedilme ve kaybetme duyguları ile baÅŸa çıkabilmek için türlü ÅŸeyler uydururlar. Anne ve babanın boÅŸanmasının üzerinden yıllar geçse de, hatta onlar ikinci kez evlenmiÅŸ olsalar bile bir çok çocuk hala onları bir araya getirme hayalleri kurar.

A- Ayrılığın Kısa Dönemdeki (Akut) Etkiler: Okul öncesi çocukların biliÅŸsel, geliÅŸimsel sınırlılıkları ve duygusal geliÅŸim eksikliÄŸi sebebiyle, boÅŸanmaya tepkileri abartılı olabilir. Bu belirtiler bu yaÅŸ çocuklarının olaylara kafasında kurduÄŸu hayal ile gerçeÄŸi ayırt etmede güçlükleri, bakım ve korunma için anne-babaya muhtaç ve bağımlı oluÅŸlarının farkında oluÅŸlarıyla iliÅŸkilidir. Ebeveyn ile çocuÄŸun iliÅŸkisinin kalitesi, boÅŸanmayı takiben ilk yılda küçük çocuÄŸun bu durumla baÅŸa çıkabilmesinin en önemli belirleyicisidir..

   1-Davranışsal Tepkiler: Okul öncesi çocukların çoÄŸu, anne ve babasının ayrılmasına ve boÅŸanmasına, geliÅŸimlerinde tamamladıkları bir aÅŸamaya geri dönerek tepki gösterir. Bu davranışlar parmak emme, yatağı ıslatma, tutturmalar, anne ve babaya vurma, anne babaya aşırı düÅŸkünlük gösterme ve eskiden sevilen bir oyuncuÄŸa yada nesneye tekrar baÄŸlanmaktır. Bu kısa vadede (bir kaç ay) normal sayılabilir.

    2-Duygusal Tepkiler: 2.5-6 yaÅŸ arasındaki küçük çocuklar duygusal tepkilerini baÅŸlıca; korku, anksiyete ve üzüntü, anne veya babadan ayrılmaya aşırı duyarlılık, ebeveyne yapışkanlık (yetiÅŸkinin eteklerinin dibinden ayrılmama), artmış öfke, korku, uyku problemleri,  otoerotik aktiviteler (mastürbasyon) ÅŸeklinde gösterebilir.

B-Uzun Dönemdeki Etkiler:   

    Ayrılık sonrasında çocuklar genelde anne ile kalmaktadır. Bu nedenle araÅŸtırmalar daha çok baba yokluÄŸu yaÅŸayan erkek çocuklar üzerinde yoÄŸunlaÅŸmıştır. Bu çocukların okul baÅŸarılarını araÅŸtıran çalışmalarda 5 yaÅŸ öncesi ebeveyn boÅŸanması yaÅŸayan çocukların diÄŸer çocuklara göre daha sık okul baÅŸarısızlığı yaÅŸadığı saptanmıştır. Babalar evden ayrıldıkları zaman çocuklarını hem karşılarında görebilecekleri güçlü erkek modelinden mahrum etmiÅŸ olurlar. Dahası erkek çocuklar sorumluluk, baÅŸarı, diÄŸer insanlarla geçinmek, karşı cinsle iliÅŸki kurmak ve saldırgan huylarını kontrol etmek gibi konularda uygun erkek davranışlarını öÄŸrenmek için belki de hayatlarının en güvenilir öÄŸretmenini kaybetmiÅŸ olurlar. Babasız evlerde büyüyen erkek çocukların daha az rekabetçi, sporla daha az ilgili, baÅŸkalarına bağımlı ve daha saldırgan oldukları araÅŸtırmalarda saptanmıştır. Okulda da baÅŸarısız olmaları ve otoriteye baÅŸkaldırmaları olasıdır.


Web Sitlerimiz: Antalya Terapi Psikiyatri | Antalya Cinsel Terapi | Neo Rezonans Antalya | Sevilay Zorlu